Vanavond vliegen pap en mam richting Malawi! Heel gek, dat ze hier straks zullen zijn maar ook super leuk om ze alles te laten zien wat voor mij in een korte tijd erg dierbaar is geworden. Ik haal ze morgen op van het vliegveld en dan rijden we naar Joke’s huis. Daarna bezoeken we het meer en laat ik ze mijn huis nog zien. Volgende week vrijdag, 15 augustus, vliegen we naar Johannesburg.

Hier gaat alles nog steeds goed. De kinderen zijn inmiddels naar huis en de school is dicht. Ik ben druk bezig om alles af te ronden, met name de besteding van het geld. Ik heb al veel foto’s maar ik wil ze er pas opzetten als alles af is.. ik hoop dat dit nog gaat lukken voor dat ik hier echt weg ben. De kippenren is nu af, er moet alleen nog besloten worden wat voor kippen (dure of goedkope) er komen en die moeten dan gekocht worden. Ook heb ik de afgelopen dagen bij M en N (mijn nieuwe ontzettend lieve vrienden) doorgebracht. Ik heb met Marcus lesgegeven op een secundairy school. Erg leuk, ik die Engelse les geef.. Erg interessant en leerzaam. Opvallend genoeg eindigde ik met de kinderen van 4-10 op t grasveld ipv met de tieners..

Twee weekenden geleden ben ik met Marcus en Nikki naar Zomba geweest. Hier het verhaal: Zaterdagochtend (26 juli) werd ik wakker door de wekker. Het was een gekke nacht geweest, vol gezang van een koor voor een plotseling overlijden van een leerkracht en de dag daarvoor was verdrietig omdat ik afscheid moest nemen van alle kinderen. Ik was erg blij dat ik er dit weekend even lekker uit kon. Marcus en Nicola zouden me oppikken bij de turn off, hier komen ze langs op weg naar Zomba, en het is 5 minuutjes vanaf mijn huis met de minibus. In de morgen had ik nog even snel het verhaal van de dag ervoor opgeschreven, dat was erg fijn. Rond een uur of half 10 reden we samen richting Zomba, het stadje waar Joke verblijft. De weg wordt gerepareerd dus het was een hobbelige zandtoestand toen we Zomba naderden. M en N hadden een kamer en Joke en ik een dorm geboekt in ‘Casa Rossa’. Een hotel gerund door een Italiaans koppel waar ze geweldige pasta zouden hebben. Joke zou met de taxi ook richting het hotel komen.

Tijdens de lunch bespraken we wat we wilden doen dit weekend. M is een geschiedenisleerkracht en had zich al helemaal ingelezen over Zomba en wat er allemaal te zien was. Hij wilde graag naar Chingwe’s hall, een beroemd gat waar ze vroeger de mensen met Lepra ingegooid schijnen te hebben. Ook wilden we graag Joke’s dorp zien. We besloten zaterdag naar de twee uitzichtpunten te gaan die het dichtst bij waren, het was inmiddels namelijk al 1 uur. We stapten in de auto en reden omhoog het Zomba plateau op. M en N hadden een kaartje uitgeprint en Joke en ik waren zeer onder de indruk hoe goed ze deze konden lezen. Bij een kruising stopten we om verder te gaan lopen. Boven op het plateau is een groot bos. Veel bomen worden hier gekapt (door inwoners) voor brandhout. Er worden wel weer nieuwe bomen geplant, gelukkig, maar het duurt natuurlijk even voordat die groot zijn. Onderweg naar het uitzichtpunt kwamen we een aantal mensen tegen met grote pakketten hout op hun hoofd en vaak blote voeten. We zien één iemand even z’n stapel neerzetten.. en er achter plassen.. handig zo heb je altijd je eigen boom bij je om achter/tegen te plassen.. Bij het uitzichtpunt staan twee mannetjes die diamanten en bosjes bloemen verkopen. De diamanten hebben ze uitgespreid op een soort tafel. Er zijn ook kettingen. Een touwtje, diamant en een stuk plastic dat het bij elkaar houdt. Deze mensen wonen in een dorpje op het zomba plateau. Erg goede zaken worden er op dit moment niet gedaan, wij zijn de eerste die ze die dag zien (zeggen ze).. Na het bezoekje aan ‘emperors view’ en een ander uitzichtpunt rijden we de hobbeldebobbel weg terug. We drinken een kopje cappuccino bij een luxe hotel, en eten een stukje appeltaart en cheesecake (die overigens smaakt naar perzik kwarktaart..) en gaan dan naar ons hotel.

Nadat we ons even hebben opgefrist settelen we ons op het terras van het hotel. We horen een jongen en een meisje Nederlands praten. Ik spreek ze aan, we praten even over wat ze hier doen en waar ze verblijven. Opeens zegt de jongen, Thom: “He, ik sta met jou op de foto’. .. ik ben wat verbaasd.. “Was jij een paar maanden geleden in het vondelpark?”.. hij pakt z’n telefoon en haalt een foto tevoorschijn van mij in apenpak, Monica in een krokodillen pak, en hijzelf trots ertussen in.. wat een toeval. Hij vertelt dat hij indertijd ook aan ons heeft verteld dat hij ook naar Malawi ging, dit was ik natuurlijk alweer vergeten (we zijn in totaal met meer dan 200 man op de foto geweest denk ik..)Ze zijn beide student geneeskunde aan de UvA en zijn hier voor een deel van hun coschappen. Omdat Thom in Thyolo (zelfde richting die M, N en ik op moeten) werkt spreken we af dat hij de volgende dag met ons kan doorbrengen en dan met ons mee naar huis kan rijden. Wij, M en N en Joke en ik, gaan binnen aan onze tafel zitten en bestellen wat te eten. M eet het beste biefstukje dat hij ooit heeft gehad, Joke eet heerlijke pompoensoep en ik en N proeven van de heerlijke pasta die ze serveren. Dankzij Marcus ontdekken we dat ze hier een andere variant hebben van Bailey’s, Amarulo! Joke hoeft niet zegt ze.. ondertussen drinkt ze meer dan de helft van mijn glas leeg.. oneerlijk.

De volgende morgen komt Thom net op tijd aan. Samen rijden we met de auto naar Chingwe’s hall. Het is een zeer avontuurlijk pad. Even uit de auto om stenen te verplaatsen, over een hobbel zodat we in de lucht vliegen (omdat er een gids mee is zitten we allemaal, behalve M die rijdt, in de achterbak), door een plas, bukken voor een langs vliegende tak etc. Als we eindelijk bij onze eindbestemming aankomen zien we een geweldig uitzicht. We kunnen Mount Mulanje zien in de verte, en we kijken uit op de hele vallei van Zomba en andere dorpjes, rivieren en wegen. Na een kwartier kijken, foto’s maken e.d. zegt Marcus: “Kijk, hier is Chingwe’s hall”. Ik kijk om, en zie een grote boom, als ik dichter bij kom zie ik dat de boom in een gat groeit. Als je door de takken kijkt zie je dat het aardig diep is. De dorpsbewoners zeiden dat het duizend meter was, maar later bleek het maar 20 meter diep te zijn. Het uitzicht was geweldig, maar voor dat gat alleen was de trip het niet waard geweest. Op de terugweg reden we nog langs kraampjes vol met houten voorwerpen. Sla lepels, beesten, de ark van Noach, kerststalletjes, maskers, kettingen etc. Heel veel moois! Aangezien iedereen ongeveer hetzelfde verkocht riepen ze allemaal dat je naar hun stalletje moest komen en was het moeilijk om nog even verder te kijken.. Na een heerlijke lunch bij ‘African heritage’, een lunchroomachtig iets met een Nederlandse eigenaar, reden we naar Joke’s dorp. Ze wist de weg zei ze.. ongeveer.. Af en toe riep ze, ‘Oh ja, nu weet ik het weer”, Heel betrouwbaar dus.. Ze woont midden in een dorp, maar er staat wel een soort hek (samengepropt riet) om het huis heen. Ze hebben een huis waar ze slapen en eten en daarnaast is er een wc/douche hokje. Ze hebben een gat in de grond als wc, net als de andere dorpelingen, gelukkig was Joke al getraind in Moldavië. We hebben de ‘huisvaders’ ontmoet, dit zijn twee jonge mannen die voor de vrijwilligers koken en alles schoonhouden en de hele dag en nacht aanwezig zijn. Ze vertellen veel over de cultuur, kunnen echt Malawiaans eten maken en één heeft Joke zelfs meegenomen naar de moskee. Erg leuk om te zien.

Aangezien Thom ook mee ging moesten we in de achterbak van de auto terug richting Blantyre. Hobbel de bobbel en een zeer droge mond waren het gevolg van buiten zitten op zandweg en lange gesprekken voeren. Zijn zus vliegt naar Zuid Afrika en dan gaan ze daar vier weken reizen richting Johannesburg. We zijn op hetzelfde tijdstip in Kaapstad, super toevallig! Ik merk dat het contact maken hier erg makkelijk gaat. Blanken spreken elkaar snel aan, je zit toch een soort van in hetzelfde schuitje. En je herkent de reizigers erg makkelijk, en dit zijn vaak mensen die open staan voor nieuwe contacten. Erg leuk! Nadat M en N mij ook hadden thuis gebracht was het weekend weer voorbij. Wat was het weer een fijn weekend!