Mijn eerste bestemming in mijn eentje was ten noorden van de Drakensbergen. Dit is een gebergte dat ten oosten van Lesotho ligt. Het hostel waar ik verbleef organiseerde een dag naar Lesotho. Samen met de mensen die ik in de Baz bus (een bus voor backpackers, 90% duitsers) had ontmoet, en wat andere gasten van het hostel gingen we met een busje die kant op. Langs de grensovergang, stempel, onze gids moest elke paar jaar een nieuw paspoort omdat hij om de dag naar Lesotho reisde, en via een hobbelweggetje naar de school die we gingen bezoeken. Het was opvallend dat de kinderen hier les krijgen in het Engels. De nationale taal is Sesotho, maar dat wordt op school niet gesproken. Ook de boeken zijn in het Engels.. Op het moment dat je Engels dan dus niet heel goed is, leer je ook niks meer van de andere vakken als rekenen, geschiedenis e.d. Later in het hostel kwam ik W. tegen, die we in Maputo ook hadden ontmoet tijdens de tour door Mafalala.. super toevallig. Hij nam ons mee om foto’s te maken van de melkweg (er was geen maan, en weinig lampen buiten), super mooi. Als afsluiting had ik een ‘hot dark date’ (een cocktail met Amarula (soort bailey’s), chocolademelk en ijs, hmmm).

Na de Drakensbergen gingen we op weg naar Durban. Dit scheen een ‘gevaarlijke’ stad te zijn dus ik had een bed geboekt in het party hotel. Dan weet je in ieder geval zeker dat je niet in je uppie in de middle of nowhere zit. Gelukkig besloten 4 anderen ook hier te boeken, hoefde ik in ieder geval niet alleen te feesten. Toen we zaterdag naar de supermarkt liepen werden we uitgenodigd om te komen dansen in de club tegenover ons hostel, hele aardige jongen, zou ons dan zijn ‘moves’ laten zien. Toen we in ons hostel vroegen of dit een leuke club zou zijn, werd ons verteld dat we hier dan wel de enige blanken zouden zijn. Toen we besloten om dan toch maar naar de Orange (eigenlijk Origin..) te gaan, bleken hier alleen maar blanken te zijn... De volgende dag gingen we weer naar de supermarkt… en ja hoor daar kwam onze vriend aan. Hij vroeg zich af waar we gister waren, waarom we niet waren gekomen.. Na wat aarzelen vonden de anderen het ook goed om met hem een drankje te drinken. Z’n broer vergezelde ons nog, en we hadden zeer interessante gesprekken. Broer had een baby van vier maanden, maar had haar nog nooit verschoond.. dat deed z’n vriendin, of de nanny. Ook waren de anderen nogal verrast over het ‘meerdere vrouwen met één man’ verhaal.. Ook hier in Zuid Afrika gebeurt dat dus nog steeds. Na een groepsfoto en een 'hug' gingen we weer op huis aan.

Vervolgens bracht ik twee volle dagen in de bus door. Aangezien ik maar 11 dagen had en hiervan een deel in Kaapstad wilde doorbrengen moest ik haast maken. Een nacht in Port Elizabeth en weer door via de Garden route. Super mooie plekjes voorbij zien komen, prachtige zee, geweldige zonsondergang.. zeker een plek om nog eens terug te komen. Bijzonderemensen in de bus (jongen die een voedseltijdschrift las met recepten, twee zussen die klaagden dat ze maar 20 minuten pauze hadden, meisje dat mevertelde over haar one nightstand verleden en preutse date met eenAfrikaan die haar alleen maar een kus op de wang gaf achterafen een meisje dat haar portemonnee liet liggen in de bus).

Dinsdag avond kwam ik aan in Kaapstad. Iedereen had mij verteld dat Kaapstad het einde is en het beste van heel Zuid Afrika, ik had dus hoge verwachtingen. Woensdag ging ik, voor het eerst echt alleen, richting de haven. Hier ontmoette ik Thom en z’n zus, de Nederlander die ik in Malawi had ontmoet (nadat hij met Mo en mij op de foto was geweest in het Vondelpark). We beklommen de Tafelberg (via ladders, watervallen, rotsen etc.), bezochten een avond verschillende galerijen (met een geweldige ongepubliceerde foto’s), en aten heerlijke noodles in een zijstraatje. Sommige toeristen zijn om je voor te schamen, vooral diegene die voortdurend foto’s maken. Naast lieve baby’tjes, lenzen van 10 meter, vader mocht er niet op dus die werd aan de kant geduwd, en zonder enige schaamte alsof moeder een attractie is die op de foto wordt gezet… Ook bezocht ik Cape point met een groep, eindelijk weer eens lekker fietsen! Wat heb ik dat gemist, op een mountainbike welteverstaan de heuvel af met naast je de helderblauwe zee. Heerlijk! Vervolgens bracht ik nog een bezoekje aan Robben eiland, en toen was mijn tijd alweer om.. Heel wat musea, buurtjes, monumenten die nog op mijn lijstje stonden om te bekijken.. Volgende keer beter! Zaterdagavond had ik nog steeds niet Kaapstad ‘by night’ gezien, maar omdat ik al vroeg weer in de veren moest de volgende dag besloot ik neer te ploffen in de gezamenlijke ruimte. Na de rugbywedstrijd zapte ik gauw naar een vrouwenprogramma, hierdoor kwam mijn kamergenoot er ook lekker bij zitten ('Meidenavond, vond ze het einde". Zuid Afrikaanse vrouw, rond de 50, zonder huis, bavikeert in hostels. Ze houdt erg van gezelschap en praat aan één stuk door. Hoe laat het was (morgen of avond), en het was altijd veel later dan ze had gedacht. En ze vertelde wat ze had gedaan, goedkope producten die ze op de kop had getikt of gratis tijdschriften die ze had weten te bemachtigen.. Mooi mens!

Zondag ochtend vloog ik om 9.20 uur richting Johannesburg. Om 7 uur zat ik al in de taxi, wat gestrest of alles wel goed zou komen. Ik kon van te voren niet inchecken, was er iets mis? Kon ik het wel vinden? Gelukkig ging alles goed, en kwam ik mooi op tijd aan. Zeer impulsief ontmoette ik T. op het vliegveld. T hadden we in Malawi ontmoet, vervolgens nog eens in het vliegtuig en hij woonde dichtbij Johannesburg. Hij ging lunchen met wat vrienden en ik mocht mee. De vriendin waar we heen gingen woonde in Pretoria. Hier staat het parlementsgebouw, wonen veel blanken (achter grote hekken, met veel alarmen) en is een heel groot beeld van Mandela. We reden door een hek, een soort bungalowpark in. Hier hadden we de lunch, heerlijke salade/rundvlees/rijst/pompoentaartjes/aardappeltjes en ijs met aardbeien en koffie (met kaneelstokje er in) en slagroom toe. We waren duidelijk bij de rijke blanke groep te gast. Dit vertelde T. zelf ook, dat dit ook wel heel confronterend is soms.. grote verschillen in rijk en arm. Na de lunch voerde ik interessante gesprekken tijdens de afwas (over verschillen en overeenkomsten tussen Europa, Zuid Afrika, Amerika, goede aspecten en minder goede) met een vriendin van T., en vervolgens diepgaande gesprekken over het geloof van T en zijn vrienden. God speelt een belangrijke en zeer actieve en centrale rol in hun leven. We bezoeken het beeld van Mandela, rijden wat rond door Pretoria en bezoeken daarna de ‘Worship service’. In Amsterdam ben ik wel eens naar een ‘kerkdienst’ geweest in de Panama (discotheek), het leek er een beetje op. Een band, enthousiaste jonge mensen, alles in het Engels (liedjes zelfs delen in Zulu (lokale taal)) en mensen die tussen de ‘preek’ roepen: “Come on”. Na afloop reden we terug naar het huis van T z’n ouders en hier mocht ik blijven logeren (ik had een eigen logeerkamer met badkamer). Vader keek in z’n badjasje op z’n multifunctionele stoel, tv, moeder zette thee voor ons en had eten voor ons laten staan. Ook hier was er een bewaker, een hek om het huis en in de avond ging het alarm aan. Het was een zeer groot huis, met meerdere kamers. Moeder bracht mij de volgende dag naar het treinstation waarvandaan ik naar mijn hotel zou reizen. Ze gaf aan dat ze haar tas nooit op schoot had, peperspray in de auto had liggen en dat de ramen extra donker waren zodat mensen niet naar binnen konden kijken.. ze was al meerdere malen beroofd..

Op dit moment zit ik in het hotel waarvandaan morgen ochtend de bus richting Botswana vertrekt. Er werken een aantal mensen uit Malawi, die ik enthousiast in het Chichewa begroet. Ook zijn er al een aantal mensen die morgen mee gaan op tour. Het laatste deel van mijn Afrika avontuur gaat van start..