Lieve mensen,

Dit is alweer mijn laatste verhaal. Morgen vlieg ik om 22.25 uur Keniaanse tijd terug richting Amsterdam. Om 5.40 uur zal ik weer op de Nederlandse bodem aankomen.

De laatste dagen hebben we voornamelijk doorgebracht in Tanzania. Een groot land met veel mooie bergen, landschappen en wederom veel drukte in de dorpjes en steden. We kwamen aan in Dar es Salaam, ‘house of peace’, en belandden meteen in de file. Er was genoeg te zien. Er zijn hier heel veel motors, die mensen vervoeren. Minibussen zoals in Malawi zijn er ook wel maar minder. Een man vertelde dat 90 % van de mensen in het ziekenhuis motorrijders zijn… dit is echter wel al minder geworden hoorde ik later. “Omdat alle mensen die niet konden rijden inmiddels dood zijn.” Goed.. maar niet met het openbaar vervoer. Bij onze verblijfplaats genoten we van de Indische oceaan, helder blauwe zee, mooie stranden, niet verkeerd. Dit konden we gelukkig voortzetten op onze trip naar Zanzibar.

Om 6.30 vertrok de ‘ferry’, om 5.00uur vertrokken we vanaf onze campingplaats. Ik was erg bang dat ik zeeziek zou worden, wat ik op de pond naar Robbeneiland erg had gehad, maar het viel mee. Een meneer naast me vertelde dat ik het dek op moest gaan, dus dat deden we maar. Hij vertelde me van alles over Zanzibar, Tanzania en over zijn werk en familie. Hij nodigde me uit om naar Tanzania te verhuizen, ze hadden veel mensen nodig hier..

Eenmaal op Zanzibar werden we opgehaald door M. van de tourcompany die namens Nomad (waar ik mee reis) ons zouden begeleiden. Hij leek wat nerveus, vroeg vaak of alles goed ging en leerde ons al wat Swahili woordjes. “Als ik zeg: ‘poa’, zeggen jullie ‘poa’. Goed, we waren allemaal ouder dan 13.. maar het zorgde wel voor vermaak. Poa betekent overigens: ‘alles gaat goed’. We deden een ‘spicetour’ op een ‘farm’ op weg naar Nungwi, in het noorden, waar we verbleven. We roken aan planten en moesten dan raden wat het was, als een quiz, ja dit werd inderdaad geleid door diezelfde tourgids. Wel leuk om de plant van kaneel, nootmuskaat, vanille, kardemom, cacao en vele andere kruiden te zien. Ook proefden we lokaal fruit en zagen we hoe iemand kokosnoten uit de palmboom haalde door hier in te klimmen. Hij zong er een traditioneel lied bij, ‘jambo jambo’. Dit deed hij zo’n 4 keer per dag voor toeristen..

We kwamen naar Zanzibar met het idee van witte stranden en zwemmen in de helderblauwe oceaan. Helaas regende het de hele dinsdag morgen, vandaar dat we heerlijk aan het ontbijt zaten van 9 tot 14.00uur. Het ontbijt was inmiddels allang weg, maar we zaten lekker te kletsen en genoten van de wifi die we al een tijd niet hadden gehad. Toen de regen eindelijk gestopt was zijn we een stukje over het strand gelopen. Er komen dan veel mannetjes (nooit vrouwen) op je af om dingen te verkopen. Armbanden, kettingen, local gold (drugs), kaarten of ze nemen je mee naar hun ‘shop’ waar ze van alles en nog wat verkopen. Ook zagen we hier voor het eerst mensen van de ‘masai’. Dit zijn mensen die in lange doeken, pareo’s, gekleed gaan en vaak dieren (geiten en koeien) over de landschappen leiden als dagelijkse activiteit. Ze wonen in kleien hutjes, dragen veel sieraden en hebben nog traditionele rituelen als besnijdenissen, drinken van bloed voor echte mannen en de kledij. Eén van de masai jongens vertelde me dat hij niet naar school was gegaan omdat hij voor de geiten moest zorgen. Zijn broers waren wel naar school gegaan, het was om en om.. Het was grappig om te zien dat de kledij ze redelijk ‘ouderwets’ deed overkomen, toch liepen ze er soms erg hip bij met Eastpack tasjes, hippe telefoons, zilveren kettingen en zonnebrillen.

Als activiteit kon je kiezen om met dolfijnen te zwemmen in de oceaan, dat kon ik natuurlijk niet laten liggen. Met 5 man gingen we richting het zuiden van het eiland waar de dolfijnen kwamen. We zagen ze redelijk snel, ze zwommen in grote groepen, het was erg gaaf om te zien. Als we ze zagen sprongen we gauw in het water en keken we door onze duikbril naar beneden, waar ze onder ons door zwommen. Super! Ook gingen we nog snorkelen, super mooie vissen en geweldig mooi (veel roze) koraal. Helaas was ik, net als de vorige keer, vergeten dat als je snorkelt je onder het water in de brandende zon zwemt. Het water weerkaatst en maakt de zon alleen maar erger, waardoor ik en mijn roommate die avond tomaatrode ruggen hadden.. gelukkig waren we beide slachtoffer, en konden we elkaars ruggen mooi insmeren met aftersun voor we gingen slapen.

In Stone town, de grootste stad van Zanzibar, mocht je niet met te blote kleren lopen. Wij droegen dan ook allemaal kleren over de knie en over de ellebogen. Super warm, dat wel. Het was erg druk en vol met toeristen en mensen die op de toeristen afkomen. Veel winkeltjes met souvenirs en dingen die je in heel Afrika kunt kopen zoals beeldjes, maskers, wikkeldoeken etc. Eén winkel was speciaal, er stonden een stuk of 8 televisies. Kinderen zaten op krukjes voor de televisie en speelden allemaal viva (voetbal spel op een spelcomputer). Ik werd me er weer eens bewust van dat als ik vaker naar Afrika wil dat ik dan een assertiviteitscursus moet gaan doen.. Iedereen die me wat wil verkopen sta ik vriendelijk te woord, dit zorgt er voor dat alles erg lang duurt en dat het aan het eind erg pijnlijk wordt voor beide partijen..

Na Zanzibar reden we via Lushoto verder naar Arusha. Vanuit hier worden de tours richting Serengeti National park en Ngorongoro conservation area georganiseerd. In de Ngorongoro wonen masai, dit is in het National park niet toegestaan.

Vrijdagmorgen vertrokken we met twee safari auto’s richting Serengeti. Door de plenzended regen kwamen we onderweg naar onze campingplaats al kamelen, giraffes, zebra’s, olifanten en zelfs echte leeuwen (met manen) tegen. We sliepen in het national park, wat ervoor zorgde dat je in de avond goed op moest letten waar je liep. Altijd je zaklamp mee en het liefst niet naar de wc in de nacht. Sommige mensen plasten in een fles, anderen voor de tent, ik stopte met drinken na 6 uur in de avond. De eerste nacht liepen er al buffels voor onze tent. De tweede nacht was het volle maan en werden we gewaarschuwd voor leeuwen.. Ook stonden er wat zebra’s te grazen, 3 meter van de tent, en passeerde er een olifant. Ook overdag zagen we een hoop dieren, zelfs cheeta’s die ik nog niet eerder had gezien. Op dag drie gingen we naar de Ngorongoro krater. Hier kwamen we de Masai weer tegen. Op de camping kwamen 4 jongens op mij af en vroegen of ik met ze op de foto wilde, voor 5 dollar.. Ze zijn hier al erg gewend aan toeristen. Ook haalden ze wat kettingen onder hun kleed vandaan die ik kon kopen. Nee, dankje. Ik vroeg ze daarentegen of ze wel naar school waren geweest en hoe oud ze waren e.d (erg klein voor hun leeftijd), dit vonden ze zelf minder interessant. Aan de rand van de krater was het erg koud, we sliepen met flessen met heet water in onze slaapzak, dikke truien en sokken. Om 6.30 vertrokken we de krater in, eerst een stuk naar beneden met een geweldig uitzicht. Eenmaal in de krater zagen we wederom een hele hoop dieren. Veel gnoe’s, zebra’s, flamingo’s, wederom leeuwen, een cheeta, olifanten (alleen de mannetjes leven in de krater) en veel soorten vogels.

Verzadigd reden we terug naar de camping. Veel lol gehad in de auto, veel (nieuwe) dieren gezien, leuk contact met de gidsen die mee waren en met de mensen van de groep. Het laatste nachtje in de tent met Jacqueline. Het staat al sinds begin van de reis op de agenda om een foto te maken van de tent.. nu zijn we het na 4 weken nog vergeten.. Maandag ochtend rijden we met de truck richting Nairobi. Hier nemen we bij het hotel afscheid van de crew, de chauffeur, de gids en een trainee. Na een maand met elkaar in de truck leer je elkaar redelijk goed kennen, en afscheid is niet mijn sterkste punt.. dat heb ik wel geleerd na het reizen.

Eén van de meiden van de tour gaat naar een weeshuis in Nairobi, haar heb ik al mijn kleren en dingen gegeven die ik niet meer nodig heb.

M’n tas is leger dan ooit, mijn hoofd zit vol met ervaringen, mensen, kinderen, gesprekken, indrukken, verhalen en wensen en plannen voor de toekomst. Het voelt heel dubbel om naar huis te gaan. Het voelt als een nog niet afgerond avontuur, er is nog zoveel te doen hier. Nu eerst maar eens naar huis, iedereen knuffelen die ik gemist heb. Koffie drinken, fietsen door Amsterdam, in de avond de deur uit, auto rijden, dansen en alle andere dingen doen die ik zo lang niet heb kunnen doen.

Afrika, tot ziens. Nederland, tot over twee nachtjes!